ای لیلی اگر مویی از زلف تو کم گردد
من نیز کفن پوشم در عمق خیابانها

یک خار گلی گر رفت در پای تو ای محبوب
من دشمن گل گردم در دشت و بیابانها

یا باد اگر آشفت گیسوی ترا ای دوست
توفان شوم.و گیرم از باد گرییانها

ابری اگر آمد باز تندر شد و باران شد
گر خیس کند رویت باران شوم آبانها

پرواز کنم آیم هر سو که تو رفتی یار
با جمله درنا ها دریا چه ی تابانها

شوریده شود عالم گر روی ترا بیند
در شهر کنی غوغا چون سلسله جنبان ها

میلاد بارش(هومن)