من از برزخی خواهم گذشت
سنگریزه ها در زیر پایم نجوا می کنند
ستارگان طلسم آینه اند
و درختان و باد 
دخترکان گمشده زمین اند
و زمین هاویه انسانی ست
که خدا را فراموش کرده است
هوس 
میوه ممنوعه ی تک درختی ست
که در هرم بیابان 
رسته است

و من ترا می خواهم
آی عشق
آی میقات ام
ای روح تابناک طوبا
آی سرزمین امن طوی
ای قدیس مهربانی
مرا دریاب
دریابم ای عشق
که بی تو بنیادم بر آب است
هستی ام در خاکستر است
تنها تویی که هستی 
خواهی بود
همه چیز می میرد 
همه آینه ها به غبار می نشیند
و باد هر چیز و همه چیز را خواهد برد